วันพุธที่ 3 มีนาคม พ.ศ. 2553

MODELนักบริหารมืออาชีพ

ตัวแบบ (Model ) ของการเป็นนักบริหารมืออาชีพมีดังนี้
1. เป็นผู้มีความพร้อมทางด้านข้อมูลข่าวสาร สารสนเทศ (Command of Basic Facts) การเป็นผู้บริหารนั้นต้องรู้ความเคลื่อนไหว ที่เกิดขึ้นทั้งภายในและนอกองค์กร โดยมีข้อมูลและสารสนเทศ ช่วยในการดำเนินการ และบริหารงาน ให้บังเกิดประสิทธิภาพสูงสุดได้
2. เป็นผู้มีความรู้ทางวิชาชีพ (Relevant Professional Knowledge) การเป็นนักบริหารมืออาชีพนั้นต้องมีความรู้ที่รวมถึงความรู้ทางเทคนิค เช่น เทคโนโลยีสารสนเทศ กฎหมายที่เกี่ยวข้อง มีความรู้ทางการบริหาร เช่น หลักการทฤษฎีการบริหาร การวางแผน การจัดองค์กร หลักสูตร การสอน การวัดผลประเมินผล เหล่านี้เป็นต้นเพื่อที่จะพัฒนาตนเองและบริหารโรงเรียนให้มีประสิทธิภาพต่อไปได้
3. เป็นผู้มีความรู้เท่าทันในสถานการณ์ (Continuing Sensitivity to Events) การเป็นนักบริหารต้องสามารถปรับตัวและสนองได้ฉับไวและต่อเนื่องกับสถานการณ์รอบด้าน และดำเนินบทบาทได้อย่าง เหมาะสม รวดเร็ว และเข้าใจความรู้สึกของคนรอบข้างเป็นอย่างดี
4. เป็นผู้มีทักษะในการเข้าสังคม (Social Skills and Abilities) โดยการพัฒนาทักษะด้านต่างๆ เช่น การสื่อสาร การกระจายอำนาจ การเจรจาต่อรอง การมอบหมายงาน การสมาคม การสร้างความสัมพันธ์ที่ดี ให้เกิดขึ้นทั้งภายในและภายนอกองค์กรได้เป็นอย่างดี
5. เป็นผู้มีทักษะในการวิเคราะห์ปัญหา แก้ปัญหา และการตัดสินใจ (Analytical , Problem Solving , Decision Making Skills) การเป็นนักบริหารนั้นต้องอาศัยหลักตรรกศาสตร์ การใช้เหตุผลและ วิจารณญาณเข้าช่วย เพื่อรักษาความสมดุล ให้เกิดขึ้นทุกๆ ด้านในองค์กร
6. เป็นผู้ที่สามารถควบคุมอารมณ์ (Emotion Resilience) ผู้บริหารต้องมีจิตใจที่เข้มแข็ง มั่นคงในอารมณ์ ไม่หวั่นไหวง่าย จะต้องรู้จักควบคุมอารมณ์ ความรู้สึกมีจิตระลึกเสมอ และแสดงออก ได้อย่างเหมาะสม
7. เป็นผู้มีพฤติกรรมกล้าเสี่ยง (Pro activity inclination to Respond Purposefully to events) ผู้บริหารการศึกษา มืออาชีพต้องมองงานได้อย่างทะลุปรุโปร่ง รู้ระบบการทำงานอย่างดี รู้ภารกิจหน้าที่ความรับผิดชอบ ทั้งตนเองและสมาชิกในองค์กร และรู้รับผิดชอบอย่างสม่ำเสมอ คำนึงถึงผลประโยชน์ระยะยาว และเป้าหมายโดยรวม
8. เป็นผู้มีความคิดริเริ่มสร้างสรรค์ (Creativity) การเป็นผู้บริหารต้องริเริ่มโครงการใหม่ๆ และทำให้สำเร็จ เป็นที่ยอมรับ ของบุคคลทั่วไป ก่อให้เกิดประโยชน์สูงสุด เป็นวิธีการที่เกิดการยอมรับว่าเป็นแนวคิดที่ดี มีความละเอียดรอบคอบ และยืดหยุ่นได้ตามความเหมาะสม
9. เป็นผู้มีความรู้สึกไวต่อบุคคลอื่น (Mental Agility) เกี่ยวข้องกับระดับสติปัญญา สามารถค้นหาทางเลือก ได้หลากหลายเพื่อการแก้ไขปัญหา รู้จักเอาใจเขามาใส่ใจเรา ให้เกียรติและสนใจในความรู้สึก ของคนอื่น
10. เป็นผู้มีความรู้และฝึกฝนการเรียน (Balanced Leaning Habits and Skills) ต้องรู้ว่าจะรู้ต้องรู้อะไร และต้องรู้ให้จริง ต้องคิดเป็นคิดได้ และสามารถบูรณาการความรู้ไปประยุกต์ ใช้ได้ สามารถสร้างทฤษฎีหรือกฎเกณฑ์ ได้จากการปฏิบัติงาน สามารถพัฒนางานวิชาการ และรูปแบบวิธีการจากทฤษฎีได้

วันอังคารที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2553

การศึกษาทางเลือก

"การศึกษาทางเลือก" (Alternative Educaton)
เมื่อชุมชนปฏิรูปการศึกษาเอง เมื่อพูดถึง "การศึกษา" คนส่วนใหญ่ก็จะนึกไปถึงโรงเรียนหรือสถานศึกษา อันเป็นระบบการให้ความรู้แก่ประชากรที่รัฐจัดขึ้น โดยเชื่อกันว่าเป็นระบบการพัฒนาศักยภาพมนุษย์ที่ดีที่สุด แม้กระทั่งคิดกันว่าถ้าไม่ไปโรงเรียนก็ "ไม่มีความรู้"
นี่เป็นโลกทรรศน์ความเข้าใจของสังคมไทยที่เกิดขึ้นมานานกว่าร้อยปี นับแต่ที่เรามีระบบโรงเรียนเรื่อยมาแต่ในความเป็นจริง ระบบการศึกษาแบบโรงเรียนกำลังประสบความล้มเหลวไม่เพียงแต่ในสังคมไทย หากแต่ในโลกทั่วไป เนื่องจากระบบการผลิตของโลกที่เปลี่ยนแปลงไป อันเป็นผลจากความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยีและการสื่อสาร นำมาซึ่งกระแสคิดการลงทุน เพื่อเพิ่มขีดความสามารถในทรัพยากรมนุษย์
บนความเชื่อที่ว่า การศึกษาคือเครื่องมือพัฒนามนุษย์ที่สำคัญที่สุด เราจึงได้เห็นกระแสการปรับตัวของระบบการศึกษาที่กำลังดำเนินไปทั่วโลก เช่นกับการศึกษาไทยที่ผูกติดกับระบบราชการตลอดมา ก็ถึงจุดวิกฤตและต้องปรับตัว เสียงเรียกร้องการปฏิรูปการศึกษา ด้านหนึ่งได้สะท้อนถึงอารมณ์ของสังคมที่มีต่อการศึกษาของลูกหลาน อย่างน้อยก็คือ ความต้องการที่จะให้ลูกหลานไทยมีความสุขกับการเรียนรู้ได้มากกว่าที่ผ่านมา จนถึงการตั้งคำถามต่อบทบาทของโรงเรียนในโลกยุคใหม่ (Post Schooling) และข้อเท็จจริง ความจริงจังของรัฐในการปฏิรูปการศึกษา อย่างไรก็ตาม การปฏิรูปการศึกษาไทยที่กำลังดำเนินอยู่ในเวลานี้จนล่วงเข้าปีที่สี่ ยังคงเน้นความสำคัญ และการทุ่มเททรัพยากร แก่ระบบการศึกษา อย่างเป็นทางการ
โดยมิได้เข้าใจถึงสถานการณ์ข้อเท็จจริง ที่เวลานี้ภาคประชาชนเกิดการขยายตัว รวมกลุ่ม จัดตั้งตนเองกันราวกับดอกเห็ดหน้าฝนถึง ๖๐,๐๐๐ กว่ากลุ่มทั่วประเทศ เพื่อดำเนินกิจกรรมการเรียนรู้ในรูปแบบและเนื้อหาต่างๆ อย่างหลากหลายน่าทึ่งยิ่งนัก อันเนื่องมาจากความต้องการที่จะฟื้นคืนบทบาทและสิทธิการจัดการศึกษาแก่ลูกหลาน ด้วยความตระหนักรู้ว่าการศึกษาในระบบโรงเรียนนั้น ได้พรากลูกหลานของเขาไปจากชุมชนมาช้านานแล้ว
ในขณะที่ความรู้ของชุมชนและวัฒนธรรมกำลังอ่อนแอลง ชุมชนจะต้องกอบกู้สถานการณ์ของตน ด้วยการใช้ความรู้ภูมิปัญญาที่มีอยู่ สร้างการเรียนรู้ที่สอดคล้องกับปัญหา และชีวิตจริงของชุมชนขึ้นมาด้วย ปรากฏการณ์ดังกล่าว สะท้อนถึงความหมายอย่างกว้างของ "ความรู้" และ "การศึกษา" อันเป็น กระบวนการเรียนรู้ตลอดชีวิต ที่มิได้มีเป้าหมายในการสนับสนุนความสามารถของปัจเจกบุคคลหรือปริญญาบัตรเท่านั้น หากแต่มุ่งหมายเพื่อการแก้ปัญหาของส่วนรวม ความรู้ของชุมชนจึงเป็นความรู้สาธารณะ ที่มีฐานการเรียนรู้อยู่บนฐานของชีวิตและวัฒนธรรม หรือการเอาปัญหาเป็นตัวตั้ง (Problem base) ไม่ใช่การเอาวิชาเป็นตัวตั้ง (Content base) เป็นความรู้ในเชิงปฏิบัติ (Pragmatism) ที่เกิดขึ้นจากการมีส่วนร่วมและความสัมพันธ์ของผู้คนในชุมชน โดยมีแนวคิดด้านการแบ่งปันเอื้อเฟื้อและการอยู่ร่วมกันอย่างสันติ จนกล่าวได้ว่าเป็นความรู้ที่มีมุมมองทางศาสนธรรมกำกับ อาทิ ความรู้ในเรื่องเกษตรอินทรีย์ที่เคารพธรรมชาติและสิ่งมีชีวิตอื่น ความรู้ด้านสัจจะออมทรัพย์ที่เน้นความมั่นคงของชุมชนส่วนรวม เป็นต้น ซึ่งปัจจุบันมีการสืบทอดผ่านปราชญ์ชาวบ้าน ผู้นำชุมชน เยาวชน โดยชุมชนหลายแห่งมีการรวบรวมองค์ความรู้ จัดทำหลักสูตร จัดระบบแบบแผนและกิจกรรมการถ่ายทอดความรู้เหล่านี้กันอยู่อย่างคึกคักต่อเนื่องรวมถึงการร่วมมือข้ามกลุ่มข้ามชุมชน เกิดเป็นเครือข่ายของการแลกเปลี่ยนเรียนรู้อย่างกว้างขวาง
อาจกล่าวได้ว่านี่คือกระแสการเรียนรู้ทางเลือก ที่น่าจะเป็นการศึกษาในความหมายที่แท้จริง อันหมายถึงการเรียนรู้เพื่อการพัฒนาทั้งปัจเจกและชุมชน เป็นการเรียนรู้ความดี ความงาม ความจริงเพื่อพัฒนาความเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ทั้งกาย ใจ จิตวิญญาณ และเป็นการศึกษาที่แก้ทุกข์แก้จนได้ ซึ่งสำคัญกว่า "เก่ง ดี มีความสุข" ของใครของมันเสียอีก
การศึกษาทางเลือกดังกล่าวนี้ พบว่าจำแนกได้ ๗ ฐานการเรียนรู้คือ
๑.การศึกษาทางเลือกที่จัดโดยครอบครัวหรือ Home School ครอบคลุมทั้งแบบครอบครัวเดี่ยวและกลุ่มครอบครัวหรือเครือข่าย ปัจจุบันมีอยู่เกือบ ๑๐๐ ครอบครัวทั่วประเทศ
ก็เป็นอีกทางเลือกหนึ่งของกระบวนการเรียนรู้ให้กับเด็ก สำหรับเด็กที่ชอบสนุกกับการเรียนอยู่กับบ้าน มากกว่าโรงเรียน
๒.การศึกษาทางเลือกที่อิงกับระบบของรัฐ ได้แก่ โรงเรียนในระบบที่จัดกระบวนการเรียนรู้แบบ เน้นการปฏิบัติและประสบการณ์ของผู้เรียน มีการสร้างเสริมนวัตกรรมการเรียนรู้อยู่เสมอ โดยโรงเรียนต่างๆ ที่จัดการศึกษาให้เด็กๆ นอกหลักสูตร เช่น
พาเด็กๆ ไปเรียนรู้วิถีชาวบ้าน เรียนรู้กับพ่อครูแม่ครู ก็นับได้ว่าเป็นกระบวนการเรียนรู้แบบองค์รวม ซึ่งเป็นการศึกษาทางเลือกเช่นกัน เช่น โรงเรียนสัตยาไส โรงเรียนหมู่บ้านเด็ก โรงเรียนรุ่งอรุณ โรงเรียนปัญโญทัย เป็นต้น
๓.การศึกษาทางเลือกสายครูภูมิปัญญา ได้แก่ พ่อครูแม่ครู ปราชญ์ชาวบ้าน ที่สังกัดกลุ่มหรือเครือข่าย และดำเนินการถ่ายทอดภูมิปัญญาแก่ชนรุ่นหลังทั้งแบบเสียค่าใช้จ่ายและไม่เสียค่าใช้จ่าย ในความรู้ด้านศิลปะการช่าง การแพทย์พื้นบ้านและสมุนไพร การอ่านเขียนอักษรโบราณ นาฏศิลป์พื้นบ้าน เป็นต้น

๔.การศึกษาทางเลือกสายศาสนธรรม ซึ่งจัดกระบวนการเรียนรู้แก่สมาชิกและสาธารณะโดยเน้นศาสนธรรม มีกิจกรรมการฝึกฝนจิตใจและวิถีชีวิตทั้งแนวปฏิบัติธรรม การปฏิบัติสมาธิ แนวต่อต้านบริโภคนิยม แนวเศรษฐกิจพอเพียง เป็นต้น ได้แก่ สัมมาสิขาสันติอโศก ปอห์เนาะ
๕.การศึกษาทางเลือกที่เป็นสถาบันนอกระบบรัฐ ได้แก่ กลุ่มกิจกรรมทางการศึกษาที่มีเจตนาในการจัดการเรียนรู้แก่กลุ่มเป้าหมายของตน ในรูปแบบกระบวนวิชา การฝึกอบรม การบรรยาย เช่น สถาบันการเรียนรู้ขององค์กรพัฒนาเอกชน ศูนย์ ชมรม อาทิ เสมสิกขาลัย มหาวิทยาลัยเที่ยงคืน มหาวิชชาลัยชุมชนปักษ์ใต้ โรงเรียนใต้ร่มไม้ โรงเรียนชาวนา สถาบันโพธิยาลัย เป็นต้น
๖.การศึกษาทางเลือกของกลุ่มการเรียนรู้ผ่านกิจกรรม เป็นภาคการเรียนรู้ที่กว้างขวางหลากหลายที่สุด ทั้งกลุ่มการเรียนรู้ผ่านกิจกรรมออมทรัพย์ การเกษตร การแพทย์พื้นบ้าน การพัฒนาอาชีพ การสืบสานภูมิปัญญาและวัฒนธรรม การอนุรักษ์ฟื้นฟูทรัพยากรธรรมชาติ-สิ่งแวดล้อม การอนามัยและสาธารณสุข การป้องกันยาเสพติด สิทธิชุมชน เป็นต้น
๗.การศึกษาทางเลือกผ่านสื่อการเรียนรู้และแหล่งเรียนรู้ ทั้งที่ผ่านสื่อสารมวลชนประเภทสิ่งพิมพ์ วิทยุ โทรทัศน์และสื่อสมัยใหม่อย่างเว็บไซต์ รวมถึงห้องสมุด พิพิธภัณฑ์ แหล่งท่องเที่ยว หรือแหล่งเรียนรู้สาธารณะที่ให้สาระความรู้ มีความต่อเนื่อง ก่อเกิดการเรียนรู้อย่างใดอย่างหนึ่ง
ด้วยเหตุนี้ การศึกษาทางเลือกจึงเป็นกระบวนการสร้างเสริมชุมชนเข้มแข็ง ที่กำลังบอกแก่สังคมไทยว่า การปฏิรูปการศึกษาที่แท้ต้องเกิดจากการมีส่วนร่วมของภาคประชาชน
เป็นการปฏิรูปการศึกษาที่มีผลในทางพัฒนาประชากรและแก้ปัญหาบ้านเมืองได้ เป็นการศึกษาที่อิงอาศัยฐานทรัพยากร ฐานวัฒนธรรมและฐานภูมิปัญญาของแผ่นดินไทยเป็นสำคัญ ในโลกที่รัฐอ่อนแอลงแต่สังคมมีขนาดใหญ่และซับซ้อนขึ้น มีวิกฤตหลายด้าน เป็นธรรมดาธรรมชาติที่จะเกิดมีการแสวงหาทางเลือกนอกเหนือระบบหลักที่มีอยู่จึงแทนที่จะกีดกันความรู้และการเรียนรู้เหล่านี้ออกไปนอกภาครัฐ น่าที่การปฏิรูปการศึกษาแห่งชาติเวลานี้ จะเปิดที่ทางให้การศึกษาทางเลือก ได้หลอมรวมเข้าเป็นส่วนหนึ่งของระบบความรู้ของสังคมไทย

การนิเทศการศึกษา

การนิเทศภายในโรงเรียน

การนิเทศการศึกษาเป็นการศึกษาแขนงหนึ่งที่ต้องใช้ทั้งศาสตร์และศิลป์ ในการดำเนินงาน การเป็นศาสตร์นั้น การนิเทศการศึกษามาจากเหตุและผล โดยใช้หลักการแนวคิด ทฤษฏีที่ผ่านการพิสูจน์จนเป็นที่ยอมรับแล้วมาใช้แก้ปัญหานั้น ๆ ได้ วิธีการที่จะนำมาใช้แก้ปัญหา การนิเทศการศึกษาต้องอาศัยความรู้ ทักษะ ประสบการณ์ กระบวนการ วิธีการหลาย ๆอย่างประกอบกันทั้งด้านจังหวะ เวลา กาลเทศะ สิ่งแวดล้อม ประกอบเข้าด้วยกันจึงทำให้การนิเทศประสบผลสำเร็จ การนิเทศการศึกษาจึงเป็นบทบาทที่สำคัญยิ่งที่ผู้บริหารสถานศึกษาต้องปฏิบัติอย่างต่อเนื่องกัน
การนิเทศติดตามเป็นขั้นตอนหนึ่งและเป็นขั้นตอนสำคัญในการบริหารงาน การนิเทศจะช่วยแก้ไขปรับปรุงส่วนที่บกพร่องให้มีการพัฒนา ผู้บริหารโรงเรียนเป็นผู้ที่เกี่ยวข้องใกล้ชิดกับครู นักเรียนจึงย่อมทราบปัญหาต่าง ๆ ได้ดีกว่าคนภายนอก เพราะฉะนั้นการนิเทศภายในโรงเรียนจะสอดคล้องกับปัญหาและความต้องการของบุคลากรในโรงเรียนได้อย่างดี

1. ความหมายของการนิเทศ
ความหมายของการนิเทศ พิจารณาได้ทั้งตามความหมายของรูปศัพท์ และตามความหมาย ตามแนวทางของการบริหาร กล่าวคือ
ความหมายตามรูปศัพท์ พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พุทธศักราช 2525 ได้ให้ความหมายของ “การนิเทศ” ว่า หมายถึง การชี้แจง การแสดง การจำแนก
การนิเทศ ตรงกับคำภาษาอังกฤษว่า Supervision ซึ่งประกอบด้วย Super และ vision คำว่า Super หมายถึง ดีมาก วิเศษ vision หมายถึง การเห็น การมอง การดู พลังในการจินตนาการ
ฉะนั้น Supervision จึงหมายถึง การมองเห็นที่ดีมาก เห็นโดยรอบ การดูจากที่สูงกว่า การมองจากเบื้องบน การมีโลกทรรศนะกว้างขวางกว่า
บุคคลที่ทำหน้าที่นิเทศ เรียกว่า Supervision ภารกิจหรือหน้าที่ของผู้นิเทศ คือ ให้การนิเทศ หรือ Supervise ได้แก่ การช่วยเหลือ แนะนำ ชี้แจง ปรับปรุง เพื่อช่วยให้บุคลากรภายใต้ความรับผิดชอบแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นแล้ว หรือกำลังเผชิญอยู่ให้ลุล่วงไปด้วยดี รวมทั้งพัฒนางานที่บุคลากรกำลังปฏิบัติอยู่ ให้มีวิธีที่เหมาะสม มีประสิทธิผลยิ่งขึ้น
นักการศึกษาหลายท่านทั้งนักการศึกษาของไทยและต่างประเทศให้ความหมายของการนิเทศการศึกษาไว้หลายแนวคิด ที่น่าสนใจและนำมาศึกษามีดังนี้
สมบัติ จันทรเกษม ( 2534 ) ให้ความหมายไว้ว่า การนิเทศ ( supervision ) แปลว่า การให้คำช่วยเหลือ แนะนำ หรือปรับปรุง สอดคล้องกับความหมายของ เมตต์ เมตต์การุณจิต ( 2543 )ที่กล่าวว่าการนิเทศ คือการให้คำปรึกษาแนะนำและให้ความช่วยเหลือต่อกิจกรรมการเรียนการสอนเพื่อปรับปรุงให้ได้ตามเกณฑ์ที่กำหนดไว้
สาย ภาณุรัตน์ (2517 : 25) กล่าวไว้ว่า การนิเทศการศึกษา คือการช่วยเหลือให้ครูเติบโต พึ่งตนเองได้ แล้วนำผู้ที่พึ่งตนเองได้ไปใช้ให้เกิดประโยชน์แก่สังคม นั่นคือการนิเทศเพื่อไม่ต้องนิเทศ
สงัด อุทรานันท์ (2529 : 7) ให้ความหมายไว้ว่า การนิเทศการศึกษา คือกระบวนการทำงานร่วมกับครูและบุคลากรทางการศึกษา เพื่อให้ได้มาซึ่งสัมฤทธิ์ผลสูงสุดในการเรียนของนักเรียน
สำนักงานคณะกรรมการการประถมศึกษาแห่งชาติ (2540 : 1) นิยามความหมายไว้ว่าการนิเทศการศึกษา คือการที่ผู้นิเทศใช้กระบวนการ กระตุ้น ยั่วยุ ท้าทาย ริเริ่ม ร่วมคิด ร่วมทำ สนับสนุนให้มีการพัฒนาคุณภาพของนักเรียนตามความจำเป็นของการพัฒนาโดยผ่านครูและผู้บริหารโรงเรียน
ไวลส์ (Wiles. 1967 : 6) ให้ความเห็นไว้ว่า การนิเทศการศึกษาเป็นความช่วยเหลือในการปรับปรุงกระบวนการทำงานให้ดีขึ้น ซึ่งสอดคล้องกับความคิดของ เอลสบรี (Elsbree. 1967 : 139) ที่ให้ความหมายของการนิเทศการศึกษาไว้ว่า การนิเทศการศึกษาคือกระบวนการปรับปรุงการเรียนการสอนให้ดีขึ้น
จากความหมายของการนิเทศการศึกษาดังกล่าวข้างต้นจะเห็นว่า มีความแตกต่างกันและไม่มีข้อจำกัดที่แน่นอนตายตัว ขึ้นอยู่กับวิวัฒนาการของการศึกษา จุดมุ่งหมายและแนวทางการจัดการศึกษาในแต่ละยุคแต่ละสมัยแต่ก็สรุปได้ว่าการนิเทศการศึกษา คือกระบวนการในการปฏิบัติงานร่วมกันระหว่างผู้นิเทศกับผู้รับการนิเทศเป็นความพยายามที่จะให้คำปรึกษาแนะนำ ช่วยเหลือ เกี่ยวกับการปรับปรุงการปฏิบัติงานด้านการเรียนการสอนของครูให้ดีขึ้น
สรุป การนิเทศการศึกษา รวมถึงการนิเทศภายในโรงเรียน หมายถึง การส่งเสริมสนับสนุน หรือการให้ความช่วยเหลือครูในการดำเนินการใดๆให้ประสบความสำเร็จ ทำให้ครูมีความพึงพอใจ มีกำลังใจ ที่จะพัฒนาการจัดการเรียนการสอน และพัฒนาการดำเนินงานต่างๆ ของโรงเรียน ให้เป็นไปตามมาตรฐาน และส่งผลให้โรงเรียนเป็นที่ยอมรับจากทุกฝ่าย อีกทั้งผ่านการประเมินทั้งภายในและภายนอก

2. ความสำคัญ และความจำเป็นของการนิเทศภายในโรงเรียน
การนิเทศภายในโรงเรียน เป็นภารกิจสำคัญอย่างหนึ่งของผู้บริหารโรงเรียน ที่จะช่วยพัฒนาครูให้มีความรู้ ความเข้าใจ และความสามารถในการจัดกิจกรรมการเรียนการสอนให้ดียิ่งขึ้นอย่างต่อเนื่อง ตรงตามความต้องการพัฒนานักเรียนสอดคล้องกับหลักสูตร ด้วยเทคนิควิธีการที่มีประสิทธิภาพ มีพฤติกรรมเป็นครูมืออาชีพ และส่งเสริมให้เกิดความตระหนักถึงความจำเป็นในการพัฒนานักเรียนให้มีคุณภาพ ปฏิบัติงานด้วยความมั่นใจ ขวัญ และกำลังใจดี มีความภาคภูมิใจในผลงานของตน
จะเห็นว่าการนิเทศการศึกษามีความสำคัญต่อการพัฒนา ปรับปรุง และเพิ่มประสิทธิภาพการศึกษาในสถานศึกษา ให้ครูมีความรู้ ความเข้าใจในหลักสูตร สามารถจัดการเรียนการสอนได้อย่างมีประสิทธิภาพ รวมทั้งการบริหารจัดการ การจัดกิจกรรมการเรียนการสอนและปัญหาอื่นๆ ที่ส่งผลต่อคุณภาพการศึกษา เมื่อเป็นเช่นนี้แล้วเราจะละเลยไม่มีการนิเทศการศึกษาได้อย่างไร

3. ความมุ่งหมายของการนิเทศการศึกษา
ความมุ่งหมายของการนิเทศการศึกษา ตามทัศนะของนักการศึกษาแต่ละคนแตกต่างกันแต่โดยเนื้อหาสาระแล้วมีจุดมุ่งหมายไปในแนวเดียวกัน
ปรียาพร วงศ์อนุตรโรจน์ (2534 : 8) กล่าวถึงความมุ่งหมายของการนิเทศการศึกษาว่าเป็นการมุ่งปรับปรุงและพัฒนาการเรียนการสอนในโรงเรียน โดยมุ่งช่วยให้ครูได้พัฒนาความรู้ ความสามารถในการสอน ก่อให้เกิดขวัญและกำลังใจแก่ผู้เกี่ยวข้อง รวมทั้งสร้างความสัมพันธ์อันดีระหว่างบุคคลที่เกี่ยวข้องในการทำงานร่วมกัน
สงัด อุทรานันท์ (2529 : 7 – 8) กล่าวไว้ว่า การนิเทศการศึกษามุ่งพัฒนาคนคือครูและบุคลากรทางการศึกษาให้เปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดี มุ่งพัฒนางานการสอนของครูให้ดีขึ้น มุ่งสร้างความสัมพันธ์ในระหว่างผู้ร่วมงานและสร้างขวัญกำลังใจให้เกิดขึ้นแก่ผู้ปฏิบัติงาน
สำนักงานคณะกรรมการการประถมศึกษาแห่งชาติ (2533 ก : 7)ได้กำหนดความมุ่งหมายของการนิเทศไว้ว่าเพื่อช่วยให้ครูมองเห็นปัญหา สามารถป้องกันและแก้ไขปัญหาเกี่ยวกับเด็ก ช่วยให้บุคลากรในโรงเรียน เข้าใจจุดมุ่งหมายของการศึกษา และเข้าใจบทบาทหน้าที่ของตนเอง ช่วยสร้างขวัญและกำลังใจในการปฏิบัติงานแก่ครูและผู้เกี่ยวข้อง ช่วยพัฒนาครูในด้านความรู้ ความสามารถและทักษะในการสอน ช่วยให้เกิดการประสานงานกับผู้บริหารการศึกษาเพื่อแก้ปัญหาในโรงเรียน ช่วยให้ครูใหม่เข้าใจงานในโรงเรียนและอาชีพครู รวมทั้งช่วยในด้านการประชาสัมพันธ์และสร้างครูให้มีลักษณะแห่งความเป็นผู้นำ
บริกส์และจัสท์แมน (Briggs and Justman. 1952 : 539) กล่าวว่า การนิเทศการศึกษามีความมุ่งหมายเพื่อส่งเสริมความก้าวหน้าทางอาชีพแก่ครู ส่งเสริมความเจริญงอกงามของครู ปรับปรุงการสอนของครูให้ดีขึ้น ส่งเสริม แนะนำและสร้างความสัมพันธ์อันดีระหว่างโรงเรียนกับชุมชน
จากความมุ่งหมายของการนิเทศการศึกษาของนักการศึกษาที่นำมากล่าวถึงข้างต้น จะเห็นว่าการนิเทศการศึกษามุ่งที่จะพัฒนาครูผู้สอนเป็นหลัก เนื่องจากปรัชญาของการนิเทศการศึกษามีความเชื่อว่าครูเป็นองค์ประกอบที่สำคัญที่สุดในกระบวนการจัดการศึกษา เพราะครูเป็นผู้นำกระบวนการและองค์ประกอบอื่น มาใช้เพื่อให้เกิดผลการเรียนรู้แก่เด็ก (วิเวก สุขสวัสดิ์. 2537 : 13)
จึงสรุปได้ว่า การนิเทศการศึกษามีความมุ่งหมายเพื่อมุ่งช่วยเหลือ แนะนำ ปรับปรุงและส่งเสริมครูให้พัฒนาในด้านต่าง ๆ อย่างเต็มที่ เพื่อที่จะเอาความสามารถของครูออกมาใช้ให้เป็นประโยชน์ต่อการเรียนการสอนและการพัฒนาคุณภาพการศึกษา อันจะส่งผลต่อคุณภาพการเรียนการสอน ความเจริญก้าวหน้าของนักเรียนและโรงเรียนในที่สุด หรือสรุปได้เป็น 4 ข้อ ดังนี้
1. เพื่อพัฒนาคนและบุคลากรทางการศึกษา
2. เพื่อพัฒนาการจัดกระบวนการเรียนรู้
3. เพื่อการสร้างความสัมพันธ์อันดี
4. เพื่อสร้างขวัญและกำลังใจ

4. ความจำเป็นในการนิเทศภายในโรงเรียน
เหตุที่ต้องมีการนิเทศภายในโรงเรียน เกิดจากโรงเรียนประสบกับสภาพปัญหาและความต้องการที่จะพัฒนาการศึกษาให้ดีที่สุด แต่การนิเทศจากภายนอกโรงเรียนไม่อาจตอบสนองต่อการแก้ปัญหาตรงตามความต้องการได้ จึงจำเป็นต้องใช้ระบบหรือวิธีการนิเทศภายใน
สำนักงานคณะกรรมการการประถมศึกษาแห่งชาติ ( 2533 ) ได้กล่าวถึงความจำเป็นของการนิเทศภายในโรงเรียนว่า
1. ศึกษานิเทศก์มีจำนวนจำกัด นิเทศได้ไม่ทั่วถึง
2. สภาพปัญหาและความต้องการของโรงเรียนแต่ละแห่งแตกต่างกัน
3. บุคลากรในโรงเรียนปัจจุบันมีศักยภาพสูง การนิเทศภายในจะช่วยกระตุ้นครูได้ และพัฒนาศักยภาพของตนเองได้สูงสุด
4. คุณภาพการศึกษาเกิดจากความร่วมมือและการช่วยเหลือซึ่งกันและกันในโรงเรียน การนิเทศภายในจะส่งเสริมและเร่งระดมความร่วมมือได้ดีที่สุด

5. กระบวนการนิเทศภายใน
กระบวนการนิเทศภายในสถานศึกษา ประกอบด้วย การศึกษาสภาพปัจจุบัน ปัญหา อุปสรรคและความต้องการ การวางแผน ดำเนินการตามแผน การสร้างสื่อเครื่องมือและพัฒนาวิธีการนิเทศ ติดตามและประเมินผลรายงานตามลำดับ ดังนี้
ขั้นที่ 1 ศึกษาสภาพปัจจุบัน ปัญหาและความต้องการ
ขั้นที่ 2 วางแผนและกำหนดทางเลือก
ขั้นที่ 3 การสร้างสื่อ นวัตกรรม และเครื่องมือตลอดจนการพัฒนาวิธีการต่าง ๆ
ขั้นที่ 4 การปฏิบัติการนิเทศ
ขั้นที่ 5 การประเมินผลและรายงานผล
ในแต่ละขั้นตอนของกระบวนการนิเทศการศึกษา มีแนวทางในการดำเนินการนิเทศ ดังนี้ (สำนักงานคณะกรรมการการประถมศึกษาแห่งชาติ. 2541 : 7 – 8)
1. การศึกษาสภาพปัจจุบัน ปัญหาและความต้องการพัฒนา เป็นการศึกษาข้อมูลของผู้รับการนิเทศในความรับผิดชอบ โดยใช้เครื่องมือต่าง ๆ เช่น แบบสำรวจ แบบสอบถาม แบบประเมินตนเอง ศึกษาจากผลการดำเนินการ เช่น ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน การจัดทำแผนการสอน การจัดทำธุรการห้องเรียน ผลงานครู ผลงานนักเรียน เป็นต้น
2. การวางแผนและกำหนดทางเลือก
2.1 พิจารณาความสัมพันธ์ของจุดพัฒนากับการนิเทศว่าจุดพัฒนาสอดคล้องกับปัญหา
โดยรวม/เฉพาะที่ เทคนิควิธีที่ควรนำมาใช้ ทรัพยากรที่มี และศักยภาพของผู้นิเทศ
2.2 กำหนดทางเลือก
2.3 วางแผนการนิเทศร่วมกับผู้รับการนิเทศ
3. การสร้างสื่อ เครื่องมือและพัฒนาวิธีการ แสวงหาสื่อ เครื่องมือตามที่วางแผนไว้โดยการจัดหา จัดทำตามความเหมาะสม
4. ปฏิบัติการนิเทศการศึกษา เป็นการปฏิบัติการนิเทศตามแผนที่วางไว้
5. การประเมินผลและรายงานผล
5.1 ศึกษาการเปลี่ยนแปลง การพัฒนาของผู้รับการนิเทศ
5.2 ศึกษาผลงานของผู้รับการนิเทศ
5.3 ใช้เครื่องประเมินตามวัตถุประสงค์ของการนิเทศ
5.4 วิเคราะห์ สังเคราะห์ข้อมูล
5.5 สรุป รายงานผล และเผยแพร่ผลงานการนิเทศ

6. หลักการนิเทศภายใน
หากนำความหมายของการนิเทศ หลักการนิเทศดั้งเดิมมาผสมผสานกับแนวคิดการประกันคุณภาพการศึกษา,แนวคิดที่เกี่ยวกับหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน,แนวคิดว่าด้วยมาตรฐานวิชาชีพครู และระดับคุณภาพครู/ผู้บริหาร หลักการนิเทศในยุคใหม่ที่ควรจะเป็น ดังนี้
1. การนิเทศการศึกษา จะต้องเคารพความแตกต่างระหว่างบุคคลเป็นความร่วมมือ ร่วมใจ ในการดำเนินงาน ใช้ความรู้ ความสามารถในการปฏิบัติงาน เพื่อให้งานนั้นไปสู่เป้าหมายที่ต้องการ (Burton and Brueckner, 1955)
2. การนิเทศการศึกษา มุ่งให้ครูรู้จักวิธีคิดค้นการทำงานด้วยตนเอง มีความสามารถ ในการนำตนเอง และสามารถตัดสินปัญหาของตนเองได้ (Adams and Dickey, 1953)
3. การนิเทศการศึกษา ควรเป็นการแสวงหาความสามารถพิเศษ ของแต่ละบุคคล แล้ว เปิดโอกาสให้ ได้แสดงออกและพัฒนาความสามารถเหล่านั้นอย่าง เต็มที่ (Burton and Brueckner, 1955)
4. การนิเทศที่ดี จะต้องสร้างบรรยากาศที่เป็นกันเอง ยั่วยุและสร้างความเข้าใจอันดีต่อกันและต้องทำให้ครูรู้สึกว่า จะช่วยให้ เขาพบวิธีที่ดีกว่า ในการทำงาน เพื่อบรรลุวัตถุประสงค์ (Franseth 1961 : 23 - 28)
5. การนิเทศการศึกษาควรเป็นไปอย่างง่ายๆ ไม่มีพิธีรีตอง (Briggs and Justman, 1952)

7. การนิเทศงานภายในโรงเรียน
1. การสร้างความเข้าใจแก่ครูเรื่องการนำหลักสูตรไปใช้
1.1 การปรับปรุงเทคนิควิธีสอนของครู
1.2 การพัฒนาหลักสูตรให้สอดคล้องกับท้องถิ่น
1.3 การจัดแผนการเรียน โครงการสอน ตารางสอน
1.4 การจัดครูเข้าสอน การจัดนักเรียนเข้าเรียน
1.5 การจัดกิจกรรมเสริมหลักสูตร
1.6 การจัดสื่อวัสดุ อุปกรณ์การสอน
1.7 การวัดผลและประเมินผลการเรียน
1.8 การปรับปรุงเครื่องมือและวิธีการวัดผลประเมินผล
2. งานที่เกี่ยวกับการพัฒนาครูในโรงเรียน
2.1 การปฐมนิเทศครูใหม่
2.2 การอบรมพัฒนาครูประจำการ เกี่ยวกับความรู้ความสามารถทางวิชาการ
2.3 การพัฒนาความรู้ความสามารถของครู ส่งเสริมความคิดริเริ่มสร้างสรรค์และพัฒนา
ประสิทธิภาพการทำงานระบบกลุ่ม
3. งานเกี่ยวกับการสนับสนุนงานวิชาการและบริการอื่น ๆ
3.1 งานอาคารสถานที่
3.2 งานกิจการนักเรียน
3.3 งานธุรการและการเงิน
3.4 งานสัมพันธ์ชุมชน
การนิเทศภายใน ผู้บริหารสถานศึกษาต้องนิเทศ กำกับ ติดตาม และประเมินงานในหน้าที่ผู้บริหารสถานศึกษา คือ งานวิชาการ งบประมาณ การบริหารงานบุคคลและการบริหารทั่วไป โดยเฉพาะงานวิชาการ ถือเป็นงานหลักหรือภารกิจหลักของสถานศึกษาที่พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545 ที่มุ่งกระจายอำนาจในการบริหารจัดการไปให้สถานศึกษาให้มากที่สุด ด้วยเจตนารมณ์ ที่จะให้สถานศึกษา ดำเนินการได้โดยอิสระ คล่องตัว รวดเร็ว สอดคล้องกับความต้องการของผู้เรียน สถานศึกษา ชุมชน ท้องถิ่น และการมีส่วนร่วมจากผู้มีส่วนได้เสียทุกฝ่าย ซึ่งจะเป็นปัจจัยสำคัญ ทำให้สถานศึกษามีความเข้มแข็ง ในการบริหารและการจัดการ สามารถพัฒนาหลักสูตรและกระบวนการเรียนรู้ ตลอดจนการวัดผล ประเมินผล รวมทั้งการวัดปัจจัย เกื้อหนุนการพัฒนาคุณภาพนักเรียน ชุมชน ท้องถิ่น ได้อย่างมีคุณภาพและมีประสิทธิภาพ

8. กิจกรรรมสำหรับการนิเทศการศึกษา
ในการที่จะช่วยให้ผู้รับการนิเทศมีความรู้ ความสามรถในการที่จะปฏิบัติงานได้อย่างมีประสิทธิภาพจำเป็นที่ผู้นิเทศต้องจัดกิจกรรมการนิเทศให้เหมาะสมกับสถานการณ์ที่เป็นอยู่ สำหรับกิจกรรมการนิเทศนำไปใช้ในการนิเทศภายในมี 8 วิธีด้วยกัน
1. การประชุมก่อนเปิดภาคเรียนและหัวข้อประชุมอย่างน้อยควรประกอบด้วย
1.1 การประเมินผลงานในปี/ภาคเรียนที่แล้วมา
1.2 ปัญหาอุปสรรคในการดำเนินงานในปี/ ภาคเรียนที่แล้ว
1.3 โครงการที่จะดำเนินงานในปี/ภาคเรียนต่อไป
1.4 การเตรียมการเกี่ยวกับสื่อการเรียนการสอน
1.5 การจัดครูเข้าสอน
1.6 งานเร่งด่วนที่ต้องจัดทำ
2. การสังเกตการสอนในห้องเรียน
3. การศึกษาจากตำราเอกสาร
4. การให้คำปรึกษาหารือ
5. การสนทนาทางวิชาการ
6. การสาธิตการสอน
7. การพาครูไปศึกษาดูงาน
8. การบริการเอกสารทางวิชาการ

9. เทคนิควิธีในการนิเทศ
วิธีการนิเทศภายในโรงเรียนมีหลายวิธี เช่น การเยี่ยมชั้นเรียน การสาธิตการสอน การประชุมกลุ่ม การพบปะเป็นรายบุคคล การฝึกอบรม การผลิตเอกสารทางวิชาการ การค้นคว้าทดลอง การสังเกต ซึ่งผู้บริหารจะต้องมีความรู้ความสามารถในงานนิเทศเป็นอย่างดีโดยเฉพาะการมีมนุษย์สัมพันธ์อย่างเพียบพร้อมแล้วงานนิเทศย่อมประสบความสำเร็จ
ปัญหาที่สำคัญ คือ เมื่อมีการนิเทศไปแล้วมักไม่มีการปฏิบัติตาม ทั้งนี้อาจเป็นเพราะว่าผู้ทำการนิเทศแนะนำวิธีที่ปฏิบัติยาก จึงไม่เต็มใจปฏิบัติตาม
วิธีการแก้ปัญหา คือ การทำความเข้าใจในจุดประสงค์ของการนิเทศให้ครูได้ตระหนักถึงความสำคัญของการนิเทศ นอกจากนั้นผู้บริหารอาจมอบหมายให้หัวหน้าสายงาน หัวหน้าฝ่ายมีส่วนร่วมในการนิเทศเพราะโดยปกติแล้วครูจะใกล้ชิดกับหัวหน้าสายงานหัวหน้าฝ่าย มากกว่าผู้บริหารโรงเรียน บรรยากาศของความเป็นกันเองจะมีมากขึ้น

10. องค์ประกอบของการนิเทศภายในสถานศึกษา
1. บุคลากรนิเทศ ประกอบด้วย ผู้อำนวยการสถานศึกษา รองผู้อำนวยการสถานศึกษาฝ่ายวิชาการ หัวหน้ากลุ่มสาระการเรียนรู้ คณะนิเทศการจัดกระบวนการเรียนรู้ และครูผู้สอน ซึ่งจะเป็นตัวจักรสำคัญในการนิเทศการศึกษาและทำหน้าที่เป็นผู้นิเทศการศึกษาด้วย
2. วิธีการนิเทศ
2.1 กำหนดจุดมุ่งหมายการนิเทศ ที่ส่งเสริมการปฏิบัติงานและความร่วมมือในการทำงานของครูและคณะ ส่งเสริมให้ครูรักงานวิชาการ ทำงานวิชาการอย่างสม่ำเสมอและต่อเนื่อง เคารพในหลักการและเหตุผล พยายามปรับปรุงคุณภาพของงาน และช่วยเหลือให้ครูปฏิบัติงานได้สะดวก มีโอกาสเพิ่มพูนความรู้ ความเข้าใจ มีเวลาปฏิบัติงานให้เป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพ
2.2 กำหนดวิธีการหาข้อมูล ศึกษาปัญหาอุปสรรค และประเด็นที่ต้องพัฒนา ได้แก่ การเข้าเยี่ยมชั้นเรียน การสังเกต ปรึกษาหารือ ประเมินผลงานทางวิชาการของโรงเรียน
2.3 กำหนดวิธีหรือกิจกรรมการนิเทศ โดยพิจารณาเลือกวิธีการหรือกิจกรรมต่อไปนี้ตามความเหมาะสมได้แก่ การปฐมนิเทศ การสาธิตการจัดกระบวนการเรียนรู้ การประชุม การอบรม
3. เครื่องมือที่ใช้ในการนิเทศ ได้แก่ แบบทดสอบ แบบสำรวจ แบบสังเกต แบบบันทึกพฤติกรรมการจัดการเรียนรู้ แบบบันทึกบรรยากาศในชั้นเรียน และเอกสารอ้างอิง

วันพุธที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2552

งานชิ้นที่4

งานชิ้นที่ 4

ให้เขียนบทความที่เกี่ยวกับการพัฒนาคุณภาพการศึกษาเพื่อให้บรรลุสู่เป้าหมายสูงสุดของชาติ (Ultimate Goal) ที่ว่า เรียนมีคุณภาพ (Quality Learner)

การศึกษา คือการสร้างคนให้มีความรู้ ความสามารถมีทักษะพื้นฐานที่จำเป็นมีลักษณะนิสัยจิตใจที่ดีงาม มีความพร้อมที่จะต่อสู้เพื่อตนเองและสังคม มีความพร้อมที่จะ ประกอบการงานอาชีพได้ การศึกษาช่วยให้คนเจริญงอกงาม ทั้งทางปัญญา จิตใจ ร่างกาย และสังคม การศึกษาจึงเป็นความจำเป็นของชีวิตอีกประการหนึ่ง นอกเหนือจากความจำเป็น ด้านที่อยู่อาศัย อาหารเครื่องนุ่งห่ม และยารักษาโรค การศึกษาจึงเป็นปัจจัยที่ 5 ของชีวิต เป็นปัจจัยที่จะช่วยแก้ปัญหาทุก ๆ ด้านของชีวิตและเป็นปัจจัยที่สำคัญที่สุดของชีวิตในโลกที่มีกระแสความเปลี่ยนแปลงทางด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีอย่าง รวดเร็ว และส่งผลกระทบให้วิถีดำรงชีวิตต้องเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วเช่นเดียวกันการศึกษายิ่งมีบทบาทและความจำเป็น มากขึ้นด้วย การศึกษาที่จะช่วยให้ทุกคนมีชีวิตที่ดี มีความสุข จะต้องมีลักษณะ ที่สำคัญดังนี้

1. เป็นการศึกษาที่ให้ความรู้ และทักษะพื้นฐานที่จำเป็นอย่างเพียงพอ เช่น ความรู้และทักษะทางด้านภาษา การคิดคำนวณ ความเข้าใจหลักการทางวิทยาศาสตร์ และเทคโนโลยี เป็นต้น สภาพปัจจุบันมีความจำเป็นต้องสนับสนุนให้ทุกคนได้รับการศึกษาขั้น พื้นฐานอย่างน้อย 12 ปี จึงจะเพียงพอกับความต้องการและความจำเป็นที่จะยกระดับ คุณภาพชีวิตให้ดีขึ้น

2. การศึกษาทำให้คนเป็นคนฉลาด เป็นคนมีเหตุผล คิดเป็นแก้ปัญหาเป็น และ รู้จักวิธีแสวงหาความรู้เพื่อพัฒนาตนเอง และเพื่อการงานอาชีพ

3. การศึกษาต้องสร้างนิสัยที่ดีงาม ให้เกิดขึ้นกับผู้เรียนโดยเฉพาะนิสัยรักการ เรียนรู้ และนิสัยอื่น ๆ เช่นความเป็นคนซื่อสัตย์ ขยัน อดทน รับผิดชอบ เป็นต้น

4. การศึกษาต้องสร้างความงอกงามทางร่างกาย มีสุขภาพพลามัยที่ดี รู้จัก รักษาตนให้แข็งแรง ปลอดจากโรคภัยไข้เจ็บ และสารพิษ

5. การศึกษาต้องทำให้ผู้เรียนไม่เป็นคนเห็นแก่ตัว เห็นความสำคัญของประโยชน์ส่วนรวมให้ความร่วมมือกับผู้อื่นในสังคม อยู่รวมกับผู้อื่น ช่วยเหลือผู้อื่น ช่วยสร้างสังคมที่สงบเป็นสุข รักษาสิ่งแวดล้อมให้ยั่งยืน 6. การศึกษาต้องทำให้คนมีทักษะการงานอาชีพที่เพียงพอกับการเข้าสู่การงานอาชีพ รู้จักการประกอบอาชีพและรู้จักพัฒนาการงานอาชีพ

ทั้ง 6 ประการ เป็นพื้นฐานทางการศึกษาที่จำเป็น ที่คนจะต้องได้รับรู้อย่างทั่วถึงทุกคน ถ้าทุกคนได้รับอย่างครบถ้วน เพียงพอก็จะทำให้เกิดทักษะลักษณะและนิสัยที่พึงประสงค์ได้ การศึกษาจึงไม่ใช่สิ่งจำเป็นเพียงสำหรับคนบางคน แต่เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับคนทุกคนโดยเฉพาะผู้ที่ขาดความพร้อมในปัจจัยต่าง ๆ เพื่อการดำรงชีวิตที่มีคุณภาพ ยิ่งมีความ จำเป็นมากที่สุด คนที่ขาดความพร้อมต้องการการศึกษามาก มักเป็นกลุ่มคนที่ถูกลืมตลอดเวลา การศึกษาที่ได้รับก็มักเป็นบริการที่กระท่อนกระแท่น ไม่เพียงพอกับการเรียนรู้ที่เหมาะสม ไม่พอแม้เพียงเพื่อดำรงชีวิตให้อยู่รอดปลอดภัย ตรงข้ามกับผู้ที่มีความพร้อมพอจะช่วยตนเองได้ กลับได้รับบริการที่มีคุณภาพและปริมาณที่ดีกว่ามาก ดังจะเห็นได้จากสถานศึกษาในเมืองกับในชนบท ที่มีความแตกต่างกันอย่างชัดเจนในทุก ๆ ด้าน ซึ่งถ้าเป็นเช่นนี้ การศึกษานอกจาก จะไม่สามารถสร้างความพร้อมที่เพียงพอกับผู้ต้องการแล้ว ยังส่งเสริมให้ช่องว่างระหว่าง คนรวยกับคนจนแตกต่างกันมากขึ้นด้วย เพื่อให้การศึกษาเป็นเครื่องมือสำคัญในการสร้างชาติ จึงมีความจำเป็นที่จะต้องปรับยุทธศาสตร์การศึกษาเสียใหม่ให้หันมาให้ความสำคัญกับคนยากจนคนเสียเปรียบ และคนด้อยโอกาสให้มากขึ้นทรัพยากรของรัฐต้องนำมาใช้จ่าย เพื่อปรับปรุงบริการการศึกษา สำหรับคนยากจนให้ดีขึ้นเป็นพิเศษ ให้เพียงพอกับการสร้างลักษณะนิสัยและความพร้อมที่จำเป็น ถ้าคนยากจน คนเสียเปรียบ คนด้อยโอกาสได้รับการศึกษาที่เหมาะสม และมีคุณภาพ แล้ว ปัญหาต่าง ๆ ในบ้านเมืองก็จะลดน้อยลงไปโดยปริยายและยังทำให้เขากลายเป็นกำลัง สำคัญทางเศรษฐกิจของประเทศได้อย่างดีด้วย

การศึกษานอกจากเป็นปัจจัยที่ 5 แล้ว ยังเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดของชีวิต และเป็นปัจจัยเพื่อความรุ่งเรืองของประเทศชาติในอนาคตอีกด้วย
ระบบการศึกษาไทยสำหรับอนาคต หากจะจัดการศึกษาให้มีคุณภาพสูงขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ในปัจจุบันได้นั้น จำเป็นอย่างยิ่งที่สถาบันการศึกษาจะต้องให้ความสำคัญกับผู้เรียน ผู้ปกครอง และชุมชน ซึ่งเป็นผู้รับบริการการศึกษา โดยจะต้องเปลี่ยนมุมมองต่อกลุ่มบุคคลเหล่านี้ใหม่ ต้องมองว่าผู้เรียน พ่อแม่ผู้ปกครองและชุมชน คือลูกค้าที่มารับบริการการศึกษาและคำปรึกษาแนะนำ ฝ่ายจัดการศึกษาต้องให้บริการการศึกษาที่ดีที่สุดแก่ลูกค้า ปัจจุบันนักการศึกษาและกระทรวงศึกษาธิการของทั่วโลกได้ให้ความสำคัญกับการจัดการศึกษาที่สอดคล้องกับความต้องการของผู้เรียน ไม่ใช่จัดตามความต้องการของนักวิชาการศึกษาและอาจารย์มหาวิทยาลัยแต่เพียงฝ่ายเดียว ประเทศที่พัฒนาแล้ว โดยเฉพาะสหรัฐอเมริกามีการปฏิรูปการศึกษา โดยให้โรงเรียนที่มีความพร้อมสามารถบริหารเองโดยอิสระในรูปของ Charter Schools ไม่ต้องใช้กฎระเบียบที่เข้มงวดเหมือนโรงเรียนรัฐบาลปกติทั่วไปที่บริหารโดยภาครัฐ แต่ให้กำหนดมาตรฐานหรือธรรมนูญของโรงเรียน (Charter) ว่าโรงเรียนจะให้บริการการศึกษาอย่างไรแก่ผู้เรียนและผู้ปกครอง เพื่อเปิดโอกาสให้ฝ่ายลูกค้าได้มีทางเลือก โดยทางฝ่ายโรงเรียนต้องตระหนักในพันธะสัญญา (Commitment)ว่าจะจัดการศึกษาให้ดีที่สุดตามมาตรฐานที่กำหนดไว้ใน Charter และมี Accountability คือยอมรับที่จะให้ทางฝ่ายผู้เรียน ผู้ปกครองและชุมชนสามารถตรวจสอบได้ว่าโรงเรียนทำได้ตามมาตรฐานที่ตั้งไว้หรือไม่ การศึกษาในยุคโลกาภิวัตน์จะเป็นการศึกษาที่เปิดเผยต่อสาธารณะ ให้สังคมเข้าไปตรวจสอบได้ ซึ่งจะเป็นผลดีแก่ทั้งฝ่ายผู้บริหารการศึกษาแะฝ่ายผู้รับบริการคือผู้เรียน ผู้ปกครองและชุมชน ฝ่ายแรกได้รับความเชื่อถือ ฝ่ายหลังก็มีความพึงพอใจในคุณภาพการศึกษาที่ได้รับในด้านคุณภาพการศึกษา ซึ่งเป็นสิ่งที่ทุกคนคาดหวังจะให้เกิดขึ้นในสังคมไทย อยากเห็นเยาวชนไทยมีความรู้ ความสามารถในด้านการคิด ทักษะในการทำงาน มีคุณธรรม จริยธรรม และค่านิยมที่ตัดสินใจเพื่อสังคมส่วนรวมและประเทศชาติ และอยากเห็นเยาวชนสามารถนำความรู้ไปใช้ในการดำรงชีวิตอย่างมีคุณภาพ เจริญงอกงามครบสมบูรณ์ทุกด้าน เติบโตเป็นทั้งคนดีและคนเก่งของสังคม แต่สังคมไทยในปัจจุบันกลับมีการแสดงออกในทิศทางที่ตรงกันข้าม เช่น ผู้คนมักแสดงออกตามกระแสนิยม ความคิดไม่เข้มแข็งพอ ส่งผลให้สภาพสังคมอยู่ในสภาวะแตกแยก ทักษะและค่านิยมในการทำงานต่ำ จึงไม่มุ่งทำงานเพื่อให้เกิดคุณภาพของงาน และผลงานที่นำประโยชน์สู่สังคมโดยรวม จากการวิเคราะห์ ผลเหล่านี้ทำให้สังคมไทยเปลี่ยนไปจนสั่งสมเป็นวัฒนธรรมแบบไม่เอื้ออาทรต่อกัน และละเลยกฎเกณฑ์ทางสังคม จนกระทั่งก้าวเลยไปถึงการทำลายสิ่งแวดล้อม และระบบนิเวศ ซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญต่อการดำรงชีวิตของคนในสังคมโดยรวม สำหรับในด้านการศึกษา ถึงแม้ว่ารัฐบาลจะเร่งรัดในเรื่องคุณธรรม จริยธรรม แต่ก็ยังไม่ได้เน้นย้ำให้ชัดเจน เช่น รัฐบาลยังไม่ได้คัดเลือกบุคคลที่ควรได้รับการยกย่องเป็นคนดีในสังคม ซึ่งในสังคมไทยก็มีไม่น้อย เพื่อมาเป็นตัวอย่างให้เยาวชนยึดเป็นแบบอย่างให้ชัดเจน เพราะแบบอย่างที่ดีจะเกิดขึ้นในตัวผู้เรียนเป็นไปตามประสบการณ์ และสังคมแวดล้อมสำคัญในการจัดการศึกษา

การจัดการศึกษาให้ได้ผลดีและเกิดผลคุณภาพในเกณฑ์ระดับสูงได้นั้น ควรเพิ่มหลักการสำคัญในการพัฒนา 3 ประการ ดังนี้

ประการแรก ควรกำหนดให้ชัดเจนว่า ผู้เรียนควรมีมาตรฐานอะไรบ้าง และกำหนดมิติคุณภาพในแต่ละมิติ เช่น มิติคุณภาพด้านความรู้ ด้านทักษะ ด้านเจตคติ แล้วจัดเป็นระดับคุณภาพในแต่ละมิติจากขั้นต่ำไปสู่ขั้นสูง ทั้งนี้ เพื่อให้เป็นการฉายคุณภาพแบบภาพรวมของนักเรียนทุกคน แล้วนำมายึดเป็นธงหรือคุณภาพเป้าหมายให้เหมือนๆ กัน เป็นหลักการที่ทุกคนนำไปใช้พัฒนาได้จริง ดังนั้น ธงหรือคุณภาพเป้าหมายทางการศึกษาจึงไม่ควรเปลี่ยนแปลงไปตามวาระของระบบการเมืองไปเรื่อยๆ จนทำให้การบริหารและการพัฒนาขาดความต่อเนื่อง และไร้เป้าหมาย

ประการที่สอง ควรดำเนินการติดตามตรวจสอบ ต้องใช้ระบบการประเมินที่สอดคล้องกับความเป็นเหตุเป็นผลกันของวิธีการกับผลที่ต้องการ รวมทั้งต้องพัฒนาหาวิธีการประเมินที่ใช้งบประมาณสิ้นเปลืองน้อย แต่ได้ผลและเกิดผลดีอย่างถาวร เพื่อนำไปใช้เป็นหลักการในการขยายผล และไม่ควรใช้วิธีแบบเน้นผลงานแบบเร่งด่วน ผิวเผินแต่ขาดหลักการพัฒนา จึงได้แต่ผลแบบที่มีคุณภาพต่ำ สิ้นเปลืองและไม่คุ้มค่า

ประการที่สาม การนำเสนอผลงานหรือระบบการรายงานผล ต้องเน้นให้เป็นลักษณะการนำเสนอในรูปแบบการแสดงออกจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นผลงานจากการคิด ผลงานจากการปฏิบัติ จึงต้องเน้นย้ำผลคุณภาพที่ประกอบไปด้วยการปฏิบัติจริง คุณธรรม จริยธรรม ค่านิยม และความชื่นชม ซึ่งต้องการวัดและการประเมินด้วยผลงานจริง จากการลงมือทำจริง ยุทธศาสตร์สำคัญในการดำเนินงาน การดำเนินงานจึงต้องพิจารณาแนวทางที่นำไปสู่ผลได้จริง เพื่อให้เป็นหลักการสำคัญของการที่มุ่งพัฒนาคุณภาพการศึกษาโดยตรง เริ่มต้นจาก ผู้บริหารระดับสูงหรือระดับนโยบายกำหนดว่า คุณภาพเป้าหมายของผู้เรียนที่ชาติต้องการ เป็นคุณภาพเป้าหมายแบบใด ต้องกำหนดคุณลักษณะภาพของคนไทยที่เป็นแบบอย่างและเป็นสัญลักษณ์ของคนไทย มาประกาศให้เป็นตัวอย่างภาพรวมของชาติ เพื่อให้กระทรวงศึกษาธิการได้นำไปกำหนดในหลักสูตร เพื่อกำหนดให้ผู้เรียนต้องมีความคิดที่เข้มแข็ง มีความสามารถในการผลิตผลงาน ร่วมพัฒนาสังคม และมีจิตใจงดงามแบบไทย เมื่อเราได้ภาพบุคคลคนไทยในอุดมคติแล้ว กระทรวงวัฒนธรรม และกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ต้องนำไปใช้เป็นเกณฑ์ในการยกย่องเชิดชูเกียรติ ให้รางวัลตามผลแห่งคุณภาพ ทำให้โรงเรียนเห็นภาพฉายของบุคคลแห่งคุณภาพได้ชัดเจน และนำไปใช้สอนในโรงเรียนได้ และนำไปใช้เป็นเกณฑ์ตรวจสอบคุณภาพในการจัดการศึกษาของแต่ละสถานศึกษา จึงจะเห็นผลคุณภาพที่เป็นจริง ซึ่งต่างจากการเน้นสอบเพียงอย่างเดียว เพราะมีสถานศึกษาจำนวนมากที่ไม่สามารถอธิบายถึงความหมายของคะแนนที่นักเรียนสอบได้ เช่น นักเรียนสอบได้ร้อยละ 90 แต่ผู้บริหารหรือครูผู้สอนไม่สามารถอธิบายได้ว่านักเรียนคนนั้นคิดอะไร ทำอะไร แก้ปัญหาอะไรเป็นบ้าง ผลของการคิด การทำ การแก้ปัญหา ก็ไม่มีร่องรอยให้เห็น
ดังนั้น การสอบจึงเป็นเพียงส่วนประกอบส่วนหนึ่งของการวัดผลประเมินผลเชิงคุณภาพเท่านั้น แต่ไม่ใช่ทั้งหมด ดังนั้น องค์กรทางการศึกษา และบุคลากรทางการศึกษาทุกคนจึงต้องทำงานอย่างมีหลักการเชิงระบบ เพื่อให้เกิดคุณภาพของผู้เรียนอย่างแท้จริง คือกำหนดเป้าหมายงานให้ชัดเจน เป็นจริง เข้าใจง่าย ปฏิบัติได้ แล้วประเมินได้ด้วยผลงานที่เกิดขึ้นจากการปฏิบัติจริง, หาแนวทาง วิธี ขั้นตอนปฏิบัติที่จะนำไปสู่ความสำเร็จ ซึ่งเมื่อลงมือทำแล้วเกิดความสำเร็จได้จริง และมีการตรวจสอบที่สอดคล้องกับความเป็นเหตุเป็นผลกันของวิธีการกับผลที่ต้องการ และการรายงานผล ต้องมีงานที่ผู้เรียนทำได้จริง มีคุณภาพตามเกณฑ์มาเสนอประกอบงานด้วย มิใช่รายงานเฉพาะผลจากการสอบด้วยข้อสอบแบบเลือกตอบเท่านั้น เมื่อกำหนดกรอบความคิดชัดเจนแล้ว จึงดำเนินการสร้างความเข้าใจให้ตรงกัน อาจโดยการจัดประชุม อบรมให้กับครูอาจารย์เพื่อนำไปปฏิบัติจริง แนวทางดังกล่าวจะช่วยเสริมให้นโยบายของกระทรวงศึกษาธิการ ที่ต้องการเพิ่มคุณภาพผู้เรียน ด้วยการเพิ่มคุณภาพวิธีจัดกิจกรรมการเรียนรู้ของครู และวิธีเรียนรู้ของผู้เรียน โดยให้เน้นการจัดการความรู้หรือการออกแบบการเรียนรู้ เพื่อให้เกิดผลย้อนกลับไปให้ผู้เรียนเป็นผู้สรุปความคิดรวบยอด หลักการ เป็นความรู้ของตนเอง (Backward Design) โดยใช้วิธีเรียนตามขั้นตอนการเรียนรู้ GPAS ให้สำเร็จได้โดยง่าย (G=Gathering ขั้นเลือกข้อมูล, P=Process ขั้นจัดข้อมูล คิดวิเคราะห์ วิจารณ์, A=Applying ขั้นนำไปใช้ โดยกำหนดขั้นตอน และลงมือปฏิบัติ, S=Self-Regulating ขั้นเรียนรู้เอง รู้จักประเมินเพื่อเพิ่มคุณธรรมจนเป็นนิสัย กลายเป็นตัวตนของผู้เรียน)
การพัฒนาคุณภาพการศึกษาเพื่อให้บรรลุสู่เป้าหมายสูงสุดของชาติ (Ultimate Goal) ที่ว่า เรียนมีคุณภาพ (Quality Learner) ต้องมีการจัดระบบการศึกษาอย่างเป็นระบบ มีแนวทางการพัฒนาที่โดยมีจุดหมายปลายทางที่มองเห็นเป็นรูปธรรมที่ชัดเจนเพื่อการศึกษาไทยจะได้พัฒนาในอนาคตต่อไป

บรรณานุกรม

บทความการศึกษา” ใน www.student.chula.ac.th/~49447199/Related%20word.htm
กมลชนก มูสิกพันธ์ นวัตกรรม30 (กมลชนก EN) " คุณภาพการศึกษาไทย
ใน learners.in.th/blog/kate2/22222
กรอบความคิดในการพัฒนาคุณภาพการศึกษา” ใน www.swuaa.com/.../index.php?option

งานชิ้นที่3



ชื่อ – สกุล นายสาทิตย์ พ่อขันชาย รหัสนักศึกษา 522B46318
รายวิชา การวางแผนและการบริหารทรัพยากรทางการศึกษา

งานชิ้นที่ 3

ให้จัดทำแผนกลยุทธ์ แสดงเทคนิควิธี (How to) ที่จะยกระดับการศึกษาเพื่อพัฒนาคุณภาพการศึกษาในสถานศึกษาของท่าน

กลยุทธ์การจัดการศึกษากลยุทธ์ระดับโรงเรียนกลยุทธ์ที่ 1 สร้างความเสมอภาคและเพิ่มโอกาสการเข้าถึงบริการการศึกษากลยุทธ์ที่ 2 จัดการเรียนการสอนตามแนวปฏิรูปกระบวนการเรียนรู้กลยุทธ์ที่ 3 เพิ่มศักยภาพครูและบุคลากรทางการศึกษากลยุทธ์ที่ 4 พัฒนาระบบบริหารจัดการเพื่อการเรียนรู้ที่มีคุณภาพกลยุทธ์ที่ 5 พัฒนาการศึกษาให้มีคุณภาพตามเกณฑ์มาตรฐานกลยุทธ์ที่ 6 ระดมและจัดการทรัพยากรเพื่อการศึกษา
กลยุทธ์ระดับแผนงาน1. จัดทำและใช้หลักสูตรสถานศึกษาให้มีสาระการเรียนรู้ตามมาตรฐานที่กำหนด โดยเน้นการบูรณาการให้สอด คล้องกับปัญหา ความต้องการทรัพยากรของชุมชนและพระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 ฉบับแก้ไขเพิ่มเติม(ฉบับที่ 2) พ.ศ. 25452. ปฏิรูปกระบวนการเรียนรู้โดยพัฒนาผู้เรียนให้มีคุณธรรม จริยธรรม เสริมสร้างวินัยและสนับสนุนให้นักเรียนประกอบความดี3. พัฒนาคุณภาพนักเรียนตามมาตรฐานการเรียนรู้ทั้งด้านความรู้ สุขภาพอนามัย และคุณลักษณะที่ พึงประสงค์4. ส่งเสริมการเรียนรู้สำหรับเด็กที่มีความต้องการพิเศษได้เรียนร่วมกับเด็กปกติเต็มตามศักยภาพ5. ส่งเสริมคุณภาพการศึกษาเด็กปฐมวัยให้มีความพร้อมทุกด้านในการเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่16. ส่งเสริมการใช้ทรัพยากรเทคโนโลยีทางการศึกษาและแหล่งเรียนรู้เพื่อเป็นเครื่องมือในการ แสวงหาความรู้ สำหรับผู้เรียนให้เต็มตามศักยภาพ7. ปรับปรุงกระบวนการจัดการเรียนรู้ให้หลากหลายและมีคุณภาพ8. ปรับปรุงระบบการประกันคุณภาพการศึกษาของสถานศึกษาให้เป็นไปตามมาตรฐานที่กำหนด9. ปรับปรุงแหล่งเรียนรู้ สื่อ นวัตกรรมและมีอุปกรณ์การศึกษาตามที่กำหนดและเต็มตามศักยภาพของท้องถิ่น10. ปรับปรุงบริเวณอาคารสถานที่ ตลอดจนสภาพแวดล้อมให้สะอาด ร่มรื่น น่าอยู่ เอื้อต่อการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ ผู้เรียนรู้สึกมั่นคงปลอดภัย มีสุขภาพอนามัยและปราศจากอบายมุข11. จัดประชุม อบรม สัมมนาบุคลากรให้มีความพร้อมในการปฏิบัติงานอย่างเป็นระบบและต่อเนื่อง12. สนับสนุนให้บุคลากรได้พัฒนาตนเองด้วยการให้ศึกษาดูงาน ศึกษาด้วยตนเอง เข้ารับการอบรม สัมมนา และการศึกษาต่อ13. ประสานความร่วมมือในการพัฒนาบุคลากรอย่างเป็นระบบ14. ส่งเสริมและให้ความร่วมมือกับชุมชนในการจัดกิจกรรมและงานประเพณีต่าง ๆ ของท้องถิ่นอย่างต่อเนื่อง15. สนับสนุนการจัดแหล่งเรียนรู้ด้านต่าง ๆ ทั้งในและนอกโรงเรียน16. ส่งเสริมให้ชุมชน องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นมีส่วนร่วมในการสนับสนุนภูมิปัญญาท้องถิ่นและให้การอบรมด้านคุณธรรมและจริยธรรม แก่ผู้เรียนเต็มตามศักยภาพ17. ปรับปรุงระบบข้อมูล สารสนเทศของโรงเรียนให้ถูกต้อง ชัดเจน และเป็นปัจจุบัน18. สนับสนุนให้คณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐานของโรงเรียนร่วมพัฒนาโรงเรียนเต็มตาม ศักยภาพ19. ใช้ระบบงบประมาณแบบมุ่งเน้นผลงานในการบริหารจัดการศึกษา20. ปรับปรุงระบบการนิเทศ ติดตาม ประเมินผลอย่างเป็นระบบและต่อเนื่อง21. เสริมสร้างขวัญและกำลังใจให้แก่ครูและบุคลากรให้มีความภาคภูมิใจในการปฏิบัติงานโดยใช้ระบบคุณธรรม22. จัดการศึกษาโดยใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่น23. ประสาน ส่งเสริม ให้ท้องถิ่นมีส่วนร่วมในการพัฒนาการศึกษา24. ใช้ทรัพยากรร่วมกันระหว่างสถานศึกษาและสถาบันอื่นๆเพื่อพัฒนาประสิทธิภาพการศึกษา25. ส่งเสริมการจัดการศึกษาระดับก่อนประถมศึกษา26. ส่งเสริมการขยายบริการการศึกษาภาคบังคับให้กับประชากรวัยเรียนทุกคนในเขตบริการ27. ส่งเสริมและสนับสนุนการบริหารจัดการศึกษาโดยเน้นการเฝ้าระวังเด็กออกกลางคันในโรงเรียนและจัดให้มีระบบการรับส่งต่อนักเรียนที่มีประสิทธิภาพ28. ส่งเสริมการจัดการศึกษาสำหรับเด็กพิการ เด็กด้อยโอกาส และเด็กที่มีความสามารถพิเศษอย่างเต็มศักยภาพ29. จัดให้มีระบบการเทียบโอนผลการเรียนระหว่างโรงเรียนรวมทั้งการเทียบโอนประสบการณ์ทำงานเป็นผลการเรียน30. พัฒนาคุณภาพการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ31. ส่งเสริมการวิจัยและพัฒนาการเรียนรู้เพื่อให้ผู้เรียนมีทักษะการคิดอย่างเป็นระบบ32. ส่งเสริมนิสัยรักการอ่าน และยกระดับความสามารถในการอ่านของผู้เรียนทุกคน33. พัฒนาจัดระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน ส่งเสริมกิจกรรมสารสายใยครูและศิษย์ ตลอดจนกิจกรรมทางศาสนาเพื่อปลูกฝังคุณธรรมจริยธรรมและค่านิยมที่ถูกต้อง 34. ส่งเสริมการสร้างเครือข่ายเพื่อการเรียนรู้35. พัฒนากฎ ระเบียบ หลักเกณฑ์ โครงสร้างการวางแผน อัตรากำลังบุคลากร36. ส่งเสริมสนับสนุน ยกย่อง เชิดชูเกียรติ ครู และบุคลากรทางการศึกษา ที่มีผลงานเด่น รวมทั้งครูที่เป็นภูมิปัญญาท้องถิ่น37. ส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิต ครู และบุคลากรทางการศึกษา38. พัฒนาระบบนิเทศกำกับติดตาม ประเมินผล และรายงานผลการจัดการศึกษา39. พัฒนาคุณภาพและประสิทธิภาพการให้บริการ40. พัฒนาระบบการควบคุมภายใน41. ปรับปรุงภูมิทัศน์ และสภาพแวดล้อมของสถานศึกษา42. พัฒนาการจัดการเรียนการสอน เพื่อเพิ่มขีดความสามารถทางด้าน ภาษา คณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ เทคโนโลยีและอาชีพ โดยเน้นการปฏิบัติจริง43. ส่งเสริมให้ผู้เรียนได้เข้าแข่งขันทั้งทางวิชาการและวิชาชีพ
กลยุทธ์ระดับโครงการ1. โครงการส่งเสริมสนับสนุนการจัดการศึกษาของโรงเรียนให้มีประสิทธิภาพ2. โครงการส่งเสริมและพัฒนาการจัดกระบวนการเรียนรู้เพื่อพัฒนาคุณภาพผู้เรียน3. โครงการการส่งเสริมและพัฒนาคุณธรรม จริยธรรมของนักเรียน4. โครงการส่งเสริมสุขภาพอนามัยของนักเรียน5. โครงการการวิจัยปฏิบัติการในชั้นเรียน6. โครงการปรับปรุง พัฒนา สถานศึกษาให้เป็นแหล่งเรียนรู้
กลยุทธ์/แนวปฏิบัติแต่ละกลยุทธ์ในการดำเนินงาน

กลยุทธ์ที่ 1 สร้างความเสมอภาคและเพิ่มโอกาสการเข้าถึงบริการการศึกษา1.1 จัดทำและใช้หลักสูตรสถานศึกษาให้มีสาระการเรียนรู้ตามมาตรฐานที่กำหนด โดยเน้นการบูรณาการให้สอดคล้องกับปัญหา ความต้องการทรัพยากรของชุมชนและพระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติพ.ศ. 2542ฉบับแก้ไขเพิ่มเติม(ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545 1.2 ปฏิรูปกระบวนการเรียนรู้โดยพัฒนาผู้เรียนให้มีคุณธรรม จริยธรรม เสริมสร้างวินัยและสนับสนุนให้นักเรียนประกอบความดี1.3 พัฒนาคุณภาพนักเรียนตามมาตรฐานการเรียนรู้ทั้งด้านความรู้ สุขภาพอนามัย และคุณลักษณะที่พึงประสงค์1.4 ส่งเสริมการเรียนรู้สำหรับเด็กที่มีความต้องการพิเศษได้เรียนร่วมกับเด็กปกติเต็มตามศักยภาพ1.5 ส่งเสริมคุณภาพการศึกษาเด็กปฐมวัยให้มีความพร้อมทุกด้านในการเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 1.6 ส่งเสริมการใช้ทรัพยากรเทคโนโลยีทางการศึกษาและแหล่งเรียนรู้เพื่อเป็นเครื่องมือในการแสวงหาความรู้สำหรับผู้เรียนให้เต็มตามศักยภาพกลยุทธ์ที่ 2 จัดการเรียนการสอนตามแนวปฏิรูปกระบวนการเรียนรู้ 2.1 ปรับปรุงกระบวนการจัดการเรียนรู้ให้หลากหลายและมีคุณภาพ2.2 ปรับปรุงระบบการประกันคุณภาพการศึกษาของสถานศึกษาให้เป็นไปตามมาตรฐานที่กำหนด2.3 ปรับปรุงแหล่งเรียนรู้ สื่อ นวัตกรรมและมีอุปกรณ์การศึกษาตามที่กำหนดและเต็มตามศักยภาพของท้องถิ่น2.4 ปรับปรุงบริเวณอาคารสถานที่ ตลอดจนสภาพแวดล้อมให้สะอาด ร่มรื่น น่าอยู่ เอื้อต่อการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ ผู้เรียนรู้สึกมั่นคง ปลอดภัย มีสุขภาพอนามัย และปราศจากอบายมุขกลยุทธ์ที่ 3 เพิ่มศักยภาพครูและบุคลากรทางการศึกษา 3.1 จัดประชุม อบรม สัมมนาบุคลากรให้มีความพร้อมในการปฏิบัติงานอย่างเป็นระบบและต่อเนื่อง3.2 สนับสนุนให้บุคลากรได้พัฒนาตนเองด้วยการให้ศึกษาดูงาน ศึกษาด้วยตนเอง เข้ารับการอบรมสัมมนา และการศึกษาต่อ3.3 ประสานความร่วมมือในการพัฒนาบุคลากรอย่างเป็นระบบกลยุทธ์ที่ 4 พัฒนาระบบบริหารจัดการเพื่อการเรียนรู้ที่มีคุณภาพ4.1 ส่งเสริมและให้ความร่วมมือกับชุมชนในการจัดกิจกรรมและงานประเพณีต่าง ๆ ของท้องถิ่นอย่างต่อเนื่อง4.2 สนับสนุนการจัดแหล่งเรียนรู้ด้านต่าง ๆ ทั้งในและนอกโรงเรียน4.3 ส่งเสริมให้ชุมชน องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น มีส่วนร่วมในการสนับสนุนภูมิปัญญาท้องถิ่นและให้การอบรมด้านคุณธรรมและจริยธรรมแก่ผู้เรียนเต็มตามศักยภาพกลยุทธ์ที่ 5 พัฒนาการศึกษาให้มีคุณภาพตามเกณฑ์มาตรฐาน5.1 ปรับปรุงระบบข้อมูล สารสนเทศของโรงเรียนให้ถูกต้อง ชัดเจน และเป็นปัจจุบัน5.2 สนับสนุนให้คณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐานของโรงเรียนร่วมพัฒนาโรงเรียนเต็มตามศักยภาพ5.3 ใช้ระบบงบประมาณแบบมุ่งเน้นผลงานในการบริหารจัดการศึกษา5.4 ปรับปรุงระบบการนิเทศ ติดตาม ประเมินผลอย่างเป็นระบบและต่อเนื่อง5.5 เสริมสร้างขวัญและกำลังใจให้แก่ครูและบุคลากรให้มีความภาคภูมิใจในการปฏิบัติงานโดยใช้ระบบคุณธรรมกลยุทธ์ที่ 6 ระดมและจัดการทรัพยากรเพื่อการศึกษาโครงการ/กิจกรรมม1. จัดการศึกษาโดยใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่น2. ประสาน ส่งเสริม ให้ท้องถิ่นมีส่วนร่วมในการพัฒนาการศึกษา3.ใช้ทรัพยากรร่วมกันระหว่างสถานศึกษาและสถาบันอื่นๆเพื่อพัฒนาประสิทธิภาพการศึกษา
1. โครงการส่งเสริมคุณภาพผู้เรียนให้มีคุณธรรมจริยธรรม - การอบรมนักเรียนในกิจกรรมหน้าเสาธง - สวดมนต์วันสุดสัปดาห์ - การอบรมเข้าค่ายพุทธธรรม (ป.5-ป.6) - การทำบุญในวันสำคัญ

2.โครงการจัดการเรียนรู้และประเมินผลตามสภาพจริง - ทดสอบก่อนเรียน - สอบกลางปี - สอบหลังเรียน - สอบปลายปี

3.โครงการพัฒนากระบวนการเรียนรู้เพื่อเพิ่มผลสัมฤทธิ์ - วิเคราะห์หลักสูตร - ประเมินผู้เรียน - ออกแบบกิจกรรมตามหลักสูตร - ออกแบบและผลิตสื่อการเรียนการสอน

4.โครงการกระตุ้นและสร้างแรงจูงใจให้เกิดการแสวงหาความรู้เพื่อพัฒนาตนเอง - กิจกรรมปฐมนิเทศ - กิจกรรมชมรมต่างๆ - กิจกรรมแนะแนวการศึกษาและอาชีพ -กิจกรรมทัศนศึกษา -กิจกรรมการแข่งขันเชิงวิชาการ -กิจกรรมลูกเสือ ยุวกาชาด -กิจกรรมปัจฉิมนิเทศ

5.โครงการส่งเสริมพัฒนาผู้เรียนมีทักษะในการทำงาน รักการทำงานสามารถทำงานร่วมกับ ผู้อื่นได้ และมีเจตคติทีดีต่ออาชีพสุจริต - กิจกรรมวิเคราะห์หลักสูตร - วิเคราะห์ผู้เรียน - กิจกรรมประเมินผู้เรียน

6.โครงการส่งเสริมผู้เรียนมีสุขนิสัย สุขภาพกายและสุขภาพจิตที่ดี - สำรวจข้อมูลนักเรียนด้านสุขภาพอนามัย - อาหารกลางวัน -อาหารเสริมนม -ระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน -ออกกำลังกายเพื่อสุขภาพ

7.โครงการส่งเสริมการเรียนรู้ดนตรี กีฬา - กิจกรรมกีฬาสี -กิจกรรมเข้าจังหวะ -กิจกรรมส่งเสริมให้ความรู้เกี่ยวกับสุขภาพ

8.โครงการศึกษาอบรมเพิ่มเติม -กิจกรรมอบรมครู -เข้าค่ายธรรมะ -ศึกษาดูงาน

9.โครงการพัฒนาหลักสูตร - กิจกรรมจัดทำหลักสูตรสถานศึกษา - กิจกรรมปรับปรุงหลักสูตร

10.โครงการเพิ่มศักยภาพสู่ครูมืออาชีพ - กิจกรรมส่งเสริมครูได้รับการอบรมอย่างต่อเนื่องตามความสนใจ -กิจกรรมการจัดทำแผนการจัดการเรียนรู้ -กิจกรรมการจัดทำวิจัยในชั้นเรียน

11.โครงการสร้างเครือข่ายระบบบริหารจัดการ - กิจกรรมประชุม - กิจกรรมบริหารงานวิชาการ -กิจกรรมบริหารงานงบประมาณ - กิจกรรมบริหารงานบุคคล -กิจกรรมบริหารงานทั่วไป

12.โครงการส่งเสริมความสัมพันธ์และความร่วมมือกับชุมชน -กิจกรรมประชุมวางแผนการดำเนินงาน - กิจกรรมประชาสัมพันธ์

13.โครงการท้องถิ่นนี้มีอาชีพ - กิจกรรมการทำไม้กวาดจากใบเป้ง -กิจกรรมทำพานบายศรี -กิจกรรมการจักสาน -กิจกรรมการทอเสื่อ

14.โครงการสร้างความเป็นเลิศในการบริหารจัดการ - กิจกรรมอบรมเพิ่มเติม - กิจกรรมศึกษาดูงาน

15.โครงการผลิตและใช้สื่อ
- กิจกรรมอบรมการผลิตสื่อ - กิจกรรมการจัดทำ และซ่อมแซมสื่อ

























วันเสาร์ที่ 19 กันยายน พ.ศ. 2552

การแบ่งลูกบอล

แบ่งลูกบอลออกเท่าๆกัน ได้ 2 กลุ่ม กลุ่มละ 3 ลูก แล้วนำไปชั่ง พบว่า
กรณีที่ 1 ถ้าเท่ากันแสดงว่าในกลุ่มนั้นมีลูกหนัก 2 ลูก ลูกเบา 1 ลูก แล้วนำไปชั่งต่อถ้าเท่ากันแสดงว่าลูกที่เหลือเป็นลูกเบา
Equally divided ball out to the 2 groups at 3 balls.Then used to weigh. Found
Case 1 If the same group has shown that the heavy ball light ball 1 ball 2 balls and then to weigh the same show that if children are the light ball.